Yazar

Botanist

Tarama
Latince Adı : Cinnamomum camphora
Common name : Camphor Tree
Türkçe Adı : Kâfur Ağacı
Familyası : Lauraceae

 

Latincesi Cinnamomum camphora olan bu bitki Defnegiller familyası olan Lauraceae familyasına ait bir bitkidir. Bitkinin Türkçe adı Kâfur ağacı olarak bilinir ve bunun dışında yalancı tarçın ağacı ismi’de kullanılır.

Ana vatanı Çin ve Japonya olan yaprak dökmeyen aromatik, hoş kokulu ağaç ve çalı formundaki bitkinin 15-20 m’ye kadar boyu uzayabilmektedir. Kahverengi kabuk, kaba dokulu ve boyuna çatlaklı dır. 10-12 cm uzunluğunda deri gibi sert yaprakları yumurtamsı sivri uçlu ve tam kenarlıdır. Birleşik salkımlar halinde küçük beyazımsı sarı çiçekleri vardır. Küçük nohut büyüklüğündeki meyveleri daha sonra siyah renkli tohumlara dönüşür. Kuşlar ile tohumlar dağıtılır ve bitkinin çoğalıp yayılması bu yolla sağlanmış olur.

Tam güneş ve kısmi gölgede yetişir. Killi, tınlı topraklarda gelişme gösterirler. Ağır ve çok alkali topraklarda çok iyi gelişmez. Peyzajda gölge alanlar oluşturma da ideal bir bitkidir. Yol ağacı olarak kullanılabilirler. Çalı formları ile peyzaj ’da iyi bir kapatıcı bitkidir. Gerekli istekleri karşılandığında çok hızlı gelişim gösterirler.

Ayrıca ilaç sanayinde ve baharat olarak kullanılmaktadır.

Latince adı : Cinnamomum camphora
Sinonim adı :
Common name : Camphor Tree
Türkçe adı : Kâfur Ağacı
Familyası : Lauraceae
Türü : Ağaç
Anavatanı : Çin / Japonya
Işık isteği : Güneş / Yarı gölge
Uzunluk :
Genişlik :
Büyüme hızı :
Yaprak özelliği : Herdem yeşil
Yaprak rengi :
Yaprak kokusu :
Çiçek rengi :
Çiçek kokusu :
Çiçeklenme zamanı :
Meyvesi :
Toprak isteği :
Su isteği :
Tuz toleransı :
Zone derecesi :
Kullanım alanı :
Açıklama :
Latince Adı : Polygala myrtifolia
Common name : Sweet pea bush
Türkçe Adı : Süt otu – Bezelye çalısı
Familyası : Polygalaceae

 

Latincesi Polygala myrtifolia olan bu bitki Polygalaceae familyasına ait çalı bir bitkidir. Bitkinin Türkçe adı Süt otu olarak bilinir bunun dışında bezelye çalısı ismide kullanılır.

Polygala’nın bezelyelerinkine benzeyen güzel mor çiçek kümeleri vardır.

Anavatanı Güney Afrika’ dır.

Polygala yaprak dökmeyen bir çalı veya küçük ağaççıktır. Griyim si ve yeşil renkli eliptik küçük yaprakları yumuşak dokuludur.

Polygala’nın bodur ve boylanabilen türleri mevcuttur. Bodur türünde yapraklar daha küçük olur ve çiçeklerde aynı şekilde küçüktür.

Bulunduğu bölge  iklimine göre çiçeklenme süresi değişebilmektedir. İlkbahar’dan sonbahar sonuna kadar çiçeklenmesi devam edebilir.

Peyzaj için çok uygun bir bitkidir.

Budama ile bitkiye form verilebilir. İstediği besin verilmesi ile hızlı bir büyüme ve form elde edilir.
Soğuklara karşı hassastır, bu nedenle kış koruması gerektirir. Yazın açık havada, kışın sert geçtiği yerlerde ise kış bahçesine veya seraya taşınabilir.

En iyi sonuçlar için Polygala myrtifolia nemli ve iyi drene edilmiş, humus açısından zengin toprakta, tam güneşte çok iyi bir şekilde büyüyebilir.

Latince adı : Polygala myrtifolia
Sinonim adı :
Common name : Sweet pea bush
Türkçe adı : Süt otu – Bezelye çalısı
Familyası : Polygalaceae
Türü : Çalı
Anavatanı : Güney Afrika
Işık isteği : Güneş
Uzunluk : 100-150 cm
Genişlik : 100-150 cm
Büyüme hızı : Normal
Yaprak özelliği : Herdem yeşil
Yaprak rengi : Açık Yeşil
Yaprak kokusu : Yok
Çiçek rengi : Mor
Çiçek kokusu : Yok
Çiçeklenme zamanı : İlkbahar/Yaz/Sonbahar
Meyvesi : Yok
Toprak isteği :
Su isteği :
Tuz toleransı :
Zone derecesi : Z10
Kullanım alanı : Peyzaj (Soliter, Çit, Makilik)
Açıklama :
Latince Adı : Abelia x grandiflora
Common name : Glossy abelia
Türkçe Adı : Güzellik Çalısı – Büyük Çiçekli Kelebek Çalısı
Familyası : Caprifoliaceae

 

Anavatanı Asya ve Meksika olan çalılardır.

Abelya’nın herdem yeşil ve yaprak döken çeşitleri vardır.

Sıcak bölgelerde yaprak dökmezler.

Gösterişli beyaz renkli çiçeklerini uzun süre açabilirler ve  budama ile form verilebilir.

Bazı türlerinin yaprakları’da renkli olduğundan Peyzaj’da kullanımı oldukça fazladır.

Latince adı : Abelia x grandiflora
Sinonim adı :
Common name : Glossy abelia
Türkçe adı : Abelya / Güzellik çalısı / Büyük çiçekli kelebek çalısı
Familyası : Caprifoliaceae
Türü : Çalı
Anavatanı : Asya / Meksika
Işık isteği : Güneş / Yarı gölge
Uzunluk : 100-200 cm
Genişlik : 100-200 cm
Büyüme hızı : Orta
Yaprak özelliği : Herdem yeşil
Yaprak rengi : Yeşil
Yaprak kokusu : Yok
Çiçek rengi : Beyaz
Çiçek kokusu : Kokulu
Çiçeklenme zamanı : Nisan-Mayıs-Haziran-Temmuz-Ağustos-Eylül-Ekim
Meyvesi : Yok
Toprak isteği :
Su isteği :
Tuz toleransı :
Zone derecesi : Z 7
Kullanım alanı : Peyzaj – Çit – Makilik
Açıklama :
Latince Adı : Smilax aspera
Common name : Mediterranean smilax
Türkçe Adı : Akdeniz saparnası
Familyası : Smilacaceae

 

Smilax aspera (Saparna) Smilacaceae familyasına ait yaklaşık 300 çeşit odunsu veya otsu türden oluşan ve çeşitli adlarla bilinen sarmaşık bitkilerdir. Saparna türlerinin çoğu genellikle Orta Amerika’da yetişir. Bunlar’dan sadece iki türü Türkiye’de ve yine iki türü Çin’de yetişir.

Eskiden Zambakgiller ailesinden sayılan saparna türleri  daha sonra kendi adı ile anılan smilacaceae aile grubuna dahil edilmişlerdir.

Doğadaki bazı bitkiler’den elde edilen yaprak, tohum, öz suyu ve kökün faydaları gibi bu bitkilerin ve orta Amerika’da yetişen türlerin arasında fark gözetilmeden aynı şekilde köklerinden istifade edilir. Fakat Akdeniz ve Türk saparnası üzerinde yeterince araştırma yapılmadığından bu bitkiler için fazla bir şey söylememiz mümkün değildir.

Saparnagiller bir sarmaşık bitki olduğundan bulundukları yerdeki ağaç, funda, çalı, çit ve duvarlara sarılarak tırmanırlar.

Çünkü Honduras saparnası oldukça büyük olup boyu 50 metreyi bulabilir ve yine yaprakları da oldukça büyüktür. Yaprakları 25-35 cm uzunluğunda, 18-25 cm eninde kalp şeklinde, uca doğru hafif sivrice baştan uca kadar 5-9 ana damar yayı gibi uzanır, üst kısmı benekli, dikenli, alt kısmı dikenli, yeşil renkli derimsi, kenarları bütün ve 5-7 cm uzunluğunda sapları vardır.

Yaprak diplerinden çıkan halizonları (tutunacakları) ile çevresindeki ağaç, funda, çit veya duvarlara sarılarak tırmanır.

Çiçekleri salkım şemsiye şeklinde topluca 15-20 adeti bir arada olup her bir çiçek oldukça küçüktür ve çiçekleri 4-5 mm uzunluğunda beyaz ve yeşil renkli 6 taç yaprak ve 6 adet döllenme tozluğu bulunur.

Bitkilerin kökleri oldukça derinlere kadar iner ve fark edilebilir büyüklükte olup esmerimsi kırmızı, grimsi kırmızı veya sarımsı kırmızı renklerde olabilir.

Latince adı Hypericum perforatum olan bu bitkinin Türkçe bilinen adı sarı kantaron otu olup Hypericaceae familyasındandır.

Yaklaşık olarak 30-100 cm boylarında, çiçekli bir bitkidir. Geniş, sürünen rizomları olan, çok yıllık, otsu bir bitkidir. Kırmızımsı gövdeleri dik ve üst kısımda dallanmıştır ve 1 metreye kadar büyüyebilirler.

Sarı kantaron bitkisinin gövdesi, taban kısmında odunsudur ve yaprak izlerinden ötürü eklemli gibi gözükebilir.

Anadolu’da binbirdelik otu, kan otu, kılıç otu, koyun kıran, kuzu kıran, mayasıl otu, püren, sarı kantaron, yara otu, gibi isimlerle bilinen H. perforatum türünün tarihçesi, etnobotanik kullanımı, kimyasal bileşimi ve aktiviteleri ile ilgili birçok çalışma bulunmaktadır.

Sarı kantaron dalları, tipik olarak basık bir taban etrafında kümelenir. Dar ve dikdörtgen şeklinde ve 1-2 cm uzunluğunda zıt ve sapsız yaprakları vardır. Dallarda taşınan yapraklar, kısaltılmış dalcıklara zıt büyür. Yapraklar sarı-yeşil renkte olup, dağınık yarı saydam glandüler (bezsi) doku noktaları vardır. Noktalar, ışığa tutulduğunda göze çarpar ve yapraklara, bitkinin Latince belirleyici adının (perforatum) atıfta bulunduğu “delikli” bir görünüm verir.

Sarı kantaron bitkisinin çiçeklerinin boyu 2,5 cm kadardır: 5 taç yaprağı ve çanak yaprağı vardır ve göze çarpan siyah noktalarla parlak sarı renktedir.

Çiçekler, üst dalların uçlarında, ilkbahar sonu ile erken yaz ortası arasında geniş sarmal halkalarda görülür. Talkımları yapraklıdır ve birçok çiçek taşır. Sivri çanak yaprakları siyah bezsi noktalara sahiptir. Birden fazla erkek organ, tabanda üç demet halinde birleşir. Polen taneleri elips şeklindedir. Siyah ve parlak tohumlar pürüzlüdür, kaba yivlerle ağlanmıştır. Sarı kantaron çiçeklerinin kendisi değil ama, çiçek tomurcukları veya tohum kabukları ezildiğinde kırmızımsı veya mor bir sıvı üretilir.